Οι άγιοι μάρτυρες αγωνίστηκαν για ό, τι το ευγενέστερο, το ωραιότερο και το υψηλότερο, για τα ουράνια και τα άφθαρτα και τα αιώνια. Αγωνίστηκαν για την αλήθεια και για την ευσέβεια. Θηριομάχησαν για τον Χριστό. Και η μάχη τους δεν ήταν υλική· ήταν πνευματική. Αγωνίστηκαν και νίκησαν. Και η νίκη τους ήταν αιώνια και με παγκόσμιο νόημα και σημασία, διότι δεν αγωνίστηκαν για μια ορισμένη επίγεια πατρίδα, αλλά για την ουράνια πατρίδα, τη βασιλεία του Θεού. Το αίμα τους αποτέλεσε τον σπόρο της Εκκλησίας, όπως σημειώνει κάπου ο Τερτυλλιανός (155 - 240 μ.Χ.). Τα οστά τους αποτέλεσαν τα θεμέλια του πνευματικού πολιτισμού του χριστιανικού κόσμου. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]