Οι Έλληνες επινόησαν την πολιτική, καθώς και τους θεσμούς που θα επέτρεπαν τη λειτουργία της. Οι θεσμοί αυτοί αναπτύχθηκαν αρχικά μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, την Πόλη. Όμως, παρότι παντού συναντάμε τη Βουλή, συμβούλιο και άρχοντες, οι όροι πρόσβασης στο δικαίωμα του πολίτη και οι σχετικές εξουσίες των παραπάνω θεσμών δημιούργησαν δύο διαφορετικά πρότυπα: από τη μια πλευρά τη δημοκρατία, που φτάνει στην πλήρη ολοκλήρωσή της κατά των 5ο και 4ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα· από την άλλη, την ολιγαρχία, που παρουσιάζει αμέτρητες παραλλαγές, αλλά για την οποία αναφορά αποτελεί, ιδίως κατά τον 5ο αιώνα, το πρότυπο της Σπάρτης. Εκτός από τα δύο αυτά κυρίαρχα μοντέλα, γίνεται αναφορά στις άλλες μορφές Κράτους, όπως οι συνομοσπονδίες. Για την παρουσίαση των ποικίλων αυτών θεσμών και της λειτουργίας τους, η συγγραφέας χρησιμοποιεί μεγάλο βαθμό αποσπασμάτων από τα αρχαία ελληνικά κείμενα που μας προσφέρουν τη δυνατότητα να έχουμε άμεση επαφή με το πνεύμα των Ελλήνων της κλασικής εποχής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]