Όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχουν όνειρα και ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Κάποιοι ``Εξόριστοι`` θα αναζητούν και θα φαντάζονται πως βλέπουν, μακριά στον θαμπό ορίζοντα, την επίγεια πατρίδα που έχασαν και δεν θα ξαναδούν ποτέ, ενώ κάποιοι άλλοι θα αναζητούν την ``αιώνια πατρίδα`` ψηλά στους ουρανούς. Μερικοί, με σύμμαχο την ακλόνητη πίστη, βαδίζουν ακόμα και πάνω στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Κάποιοι τρίτοι επιθυμούν την αιώνια ζωή, επιδιώκουν με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο να μείνουν για πάντα νέοι, καθώς θεωρούν πως τα γηρατειά αποτελούν προνόμιο των ανόητων. Καταφεύγουν σε δόλια μέσα και πρακτικές τρομακτικές, γίνονται πατροκτόνοι για να επωφεληθούν οι ίδιοι από το ``ελιξίριο της ζωής``, ουτοπία που διαψεύδεται από το θάνατο που ``έχει παντρευτεί το ανθρώπινο γένος και παραμένει τόσο πιστός. . .``.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]