(...) Το μελέτημα της Κορνηλίας Danielopolu αποτελεί ιστορία των ελληνικών κοινοτήτων στις ρουμανικές πόλεις Βουκουρέστι, Κωνστάντια, Βραΐλα, Γαλάτσι και Γιούργεβο από την εμφάνιση τους με θεσμοθετημένη μορφή μετά τους Οργανικούς Κανονισμούς του 1830 ως τις παραμονές των Βαλκανικών Πολέμων. Η εξιστόρηση αυτή συντελείται κυρίως με τη σταχυολόγηση ενός πραγματικού πλούτου αποκαλυπτικών λεπτομερειών από τον ελληνικό Τύπο της Ρουμανίας. Έτσι η αφήγηση αποκτά ζωντάνια και διατηρεί αδιάπτωτο το ενδιαφέρον της. Η ιστορία του συλλογικού βίου των Ελλήνων στη μητρόπολη και στα μεγάλα λιμάνια της Ρουμανίας απαρτίζεται κυρίως από την αφήγηση της δράσης τους στον τομέα της παιδείας: σχολεία, δάσκαλοι, εφημερίδες, εκδόσεις και βεβαίως η δράση των σημαντικότερων λογίων ζωντανεύει με την αφήγηση της Κορνηλίας Danielopolu και πλαισιώνει την καταγραφή της συνεχούς μέριμνας του ελληνισμού της Ρουμανίας για την Εκκλησία και τα εθνικά δίκαια. Η ιστορία των ελληνικών κοινοτήτων της Ρουμανίας στα χέρια της έμπειρης ιστορικού της ελληνικής παιδείας στις ρουμανικές χώρες αποβαίνει τελικά κυρίως πολιτισμική ιστορία. Για το λόγο αυτό θεωρούμε δικαιολογημένη τη συμπερίληψη του έργου στη Βιβλιοθήκη της Ιστορίας των Ιδεών που εγκαινίασε το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών το 2001. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]