Ο Ελληνισμός του Εύξεινου Πόντου και του Καυκάσου μόλις την τελευταία εικοσαετία άρχισε να γίνεται αντικείμενο συστηματικής επιστημονικής μελέτης, λόγω - και με την ευκαιρία - της διάλυσης της ΕΣΣΔ και της παλιννόστησης υπερδιακοσίων χιλιάδων ομογενών μας από τις σοβιετικές χώρες του Εύξεινου Πόντου (Ουκρανία, Ρωσία, Γεωργία, Καύκασο κ.α.). Η παχυλή άγνοιά μας αποκαλύφθηκε με την απαράδεκτη ονομασία «Ρωσοπόντιοι», που τους αποδώσαμε, και με την καχυποψία με την οποία τους αντιμετωπίζουμε. Και όμως, οι Ελληνοπόντιοι αυτοί είναι αδέλφια μας, είναι ομογενείς μας, είναι Έλληνες, ίσως πιο Έλληνες από εμάς, γιατί κράτησαν τον ελληνισμό τους κάτω από πολύ πιο δύσκολες συνθήκες. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]