Η διευρυνόμενη παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, τείνει να μετατρέψει τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις σε εσωτερικές κινήσεις μιας παγκόσμιας ενιαίας καπιταλιστικής αγοράς και ακόμα περισσότερο σε εσωτερικές ροές ολιγάριθμων γιγαντιαίων επιχειρήσεων. . . Η διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων ανάμεσα στις χώρες, αύξησε και τις πιέσεις για μεγαλύτερης κλίμακας μετανάστευση από τις φτωχότερες προς τις πλουσιότερες χώρες. . . Η ικανότητα των πλούσιων χωρών να διευθετούν τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, οδηγεί στο οξύμωρο σχήμα: ενώ η φιλελευθεροποίηση που ευαγγελίζεται η παγκοσμιοποίηση περιλαμβάνει το εμπόριο και τις μετακινήσεις κεφαλαίων εξορκίζει και επιχειρεί να περιορίσει τις διεθνείς μετακινήσεις εργατικού δυναμικού. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]