Είναι αλήθεια ότι οι θεοί δεν πεθαίνουν; Ποτέ τους; Κι αν ζουν για πάντα, πώς τα καταφέρνουν και δεν κουράζονται; Πώς γίνεται και δε γερνάνε; Τι είναι αυτό που τους κάνει και αντέχουν; Κι οι άνθρωποι; Έχουν κι αυτοί τη δική τους ανθρώπινη αθανασία; Μήπως. . . μήπως έχουν κι οι θεοί το δικό τους θεϊκό θάνατο; «Οι Άνθρωποι που δεν εννοούσαν να πεθάνουν» δίνουν απάντηση σ’ αυτά και σε άλλα πολλά ερωτήματα. Και δείχνουν με λόγια και ζωγραφιές ότι ο κόσμος των μύθων και των ηρώων και των θεών είναι ο κόσμος ο δικός μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]