Η `αναπηρία` είναι μια πολυσύνθετη, αόριστη και γενική έννοια. Τη δυσκολία ορισμού της μαρτυρά το γεγονός ότι στον όρο `ανάπηροι` υπάγονται πολλές και διαφορετικές κατηγορίες ατόμων με ποικίλα (σωματικά, νοητικά, ψυχικά κ.λπ.) προβλήματα και πολύ διαφορετικά βιώματα εξέλιξης και αλληλεπίδρασης. Προπάντων όμως η αναπηρία συνιστά μια κοινωνική κατασκευή, η οποία αγγίζει όλους τους τομείς της ζωής των ανθρώπων (εκπαιδευτικό, κοινωνικό, οικονομικό, επαγγελματικό) και συνδέεται με διαφορετικές επιστημονικές, ιδεολογικές και πολιτικές αντιλήψεις.
Το βιβλίο εξετάζει μέσα από μια ψυχοπαιδαγωγική οπτική την αναπηρία ως ολότητα. Περιγράφει τις διαφορετικές απόψεις και παρουσιάζει τα μοντέλα που έχουν κατά καιρούς αναπτυχθεί για την αναπηρία. Σκιαγραφεί το αντικείμενο και τους στόχους της Ειδικής Αγωγής σε σχέση με τη στήριξη και τη βοήθεια στα ανάπηρα άτομα. Τέλος, διερευνά διεξοδικά το ζήτημα της ένταξης των ανάπηρων ατόμων στο γενικό σχολικό σύστημα, καθώς και το αντικείμενο της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, όπως έχει αναπτυχθεί στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα.
Το βιβλίο απευθύνεται σε όλους αυτούς που ασχολούνται με τον τομέα της εκπαίδευσης, της ειδικής αγωγής και της αναπηρίας (ειδικούς, παιδαγωγούς, φοιτητές, κοινωνικούς επιστήμονες, υπεύθυνους για τη χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής), αλλά και σε όσους ενδιαφέρονται γενικότερα για ένα ζήτημα που αφορά σε μεγάλη έκταση το κοινωνικό σύνολο.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]