ΟΘΩΝ Ο ΜΕΓΑΣ, γερμ. Otto der grosse (912-973), δούκας της Σαξονίας (936-961), Βασιλιάς της Γερμανίας (από το 936) και Σεπτός Ρωμαίος Αυτοκράτορας (962-973), γιος του βασιλιά Ερρίκου Α` της δυναστείας των Λιουδολφίγγων ή Σαξόνων, ένα μήνα μετά το θάνατο του οποίου το 936 εκλέχθηκε βασιλιάς από τους Γερμανούς δούκες στο Aachen και στέφθηκε από τους αρχιεπισκόπους Mainz και Κολωνίας. Προσπάθησε να επιβάλει σταθερά τον έλεγχό του πάνω στους υποτελείς του δούκες. Στον πόλεμο που ακολούθησε επικράτησε πλήρως. Επίσης κατόρθωσε να ενισχύσει και να επεκτείνει τα σύνορα του βασιλείου του, τόσο ανατολικά όσο και προς την Ιταλία, όπου ο Όθωνας έκανε εισβολή το 951 και πήρε τον τίτλο του βασιλιά των Λομβαρδών.
Αναγκάστηκε να διακόψει την εκστρατεία αυτή εξαιτίας μιας επανάστασης στη Γερμανία: ο γιος του Liudolf είχε ξεσηκωθεί εναντίον του με τη βοήθεια πολλών μεγιστάνων. Μετά από παρατεταμένους αγώνες ο Liudolf υποχρεώθηκε να υποταχθεί το 955. Ο Όθωνας νίκησε στη Μάχη του Lechfeld, κοντά στο Augsburg, τον Αύγουστο του 955 τους Μαγιάρους, οι οποίοι δεν ξανάκαναν ποτέ εισβολή στη Γερμανία. Μια σειρά από εκστρατείες οδήγησε το 960 στην υποταγή των Σλάβων στην ευρύτερη περιοχή και τελικά ακόμη κι ο βασιλιάς της Πολωνίας βρέθηκε φόρου υποτελής στο Γερμανό βασιλιά. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]