Οι μεταφράσεις δραμάτων του Σαίξπηρ και άλλων κλασικών έργων που έγιναν από τον Καρθαίο θεωρούνται `θεατρικά` υποδειγματικές χωρίς να χάνουν στο ελάχιστο από την ποιητική τους μορφή. Ο ίδιος ο Καρθαίος γράφει: `Η ελληνική απόδοση τούτου του έργου έχει γίνει για το θέατρο και, όσο ήτανε για το μεταφραστή βολετό, λογοτεχνική`. Έτσι, μένοντας όσο μπορούσε περισσότερο πιστός στα νοήματα και στην ψυχή του πρωτοτύπου, προσπάθησε ο μεταφραστής να δώσει την εντύπωση ελληνικού κειμένου και τέτοιου που, αν ήταν τρόπος, να φτάνει, όπως λένε, ολόκληρο στο θεατή που κάθεται και το ακροάζεται μέσα στην αίθουσα του θεάτρου! Τούτο είναι δυσκολότατο. . . (Λιλή Ιακωβίδη, Ο ποιητής Καρθαίος. Από τη ζωή και το έργο του. Αθήνα, 1971)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]