Τα κείμενα του ανά χείρας τόμου είναι αυτό που περιγράφει ο τίτλος τους: οδόσημα για τον προσανατολισμό του αναγνώστη στο τοπίο της νεοελληνικής λογοτεχνίας - από τον Σολωμό, τον Παλαιολόγο, τον Βικέλα, τον Καλλιγά, τον Μητσάκη, τον Παλαμά, τον Εγγονόπουλο, τον Ελύτη και τον Σεφέρη ως τον Αλεξάνδρου, τον Κάσδαγλη, τον Κοτζιά, τον Μπακόλα, τον Φραγκιά, τον Χατζή, τον Χειμωνά, τον Βαλτινό, τον Μηλιώνη και τον Παπαδημητρακόπουλο. Το οδόσημο, ωστόσο, είναι πάντα μια ένδειξη κι όχι ένας εξαντλητικός χάρτης ή πίνακας με σεσημασμένες όλες του τις λεπτομέρειες. Κι έτσι φιλοδοξώ να διαβαστούν και τα παρόντα κείμενα: όχι ως τακτοποιημένη και κατά στάδια θεώρηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας στην αδιατάρακτη διαχρονία της, αλλά, αντιθέτως, ως ένα είδος ελεύθερης διαπραγμάτευσης ορισμένων κάποτε λιγότερο και κάποτε περισσότερο κρίσιμων μορφολογικών και θεματικών ζητημάτων, που απασχόλησαν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τους Έλληνες συγγραφείς κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]