Στις σκολιές οδούς της ζωής, οι άνθρωποι συμπορεύονται και συμπλέουν με την τραγικότητά τους, που τους προσδιορίζει ως ουσία, ως υπόσταση. Κι όταν διαλύονται οι φαινομενικά ισορροπημένες εικόνες «ευτυχίας», που στήνουν προς χάριν της ζωτικής ψευδαίσθησης ή του κοινωνικού περιγύρου, ξεπροβάλλουν οι πράξεις και οι πεποιθήσεις τους, οι βρότειοι πόνοι της ύπαρξής τους. Όλα όσα, δηλαδή, τους ταλανίζουν και τους συντρίβουν: τα αξεπέραστα υπαρξιακά τους προβλήματα, τα βαθιά τραύματα, τα διαρκή και βασανιστικά ερωτήματα που τους τυραννούν. Η Έμα, μια όμορφη και αισθαντική σαραντάχρονη, με επιτυχημένη καριέρα, σύζυγος και μητέρα τριών παιδιών, σημαδεύτηκε, κοριτσάκι ακόμα, απ` την αναπάντεχη απώλεια της μητέρας της. Ακολούθησε στη ζωή μια προσωπική διαδρομή στηριγμένη στην τρυφερότητα, στην ευαισθησία, στην προσφορά, στην ηθική της. Όμως είδε -ανήμπορος θεατής- ό,τι εκείνη έχτιζε να συντρίβεται από έναν σκληρό σύντροφο, ανάλγητο, υπέρμετρα φιλόδοξο και άπιστο. Όταν οι απροσδόκητες εξελίξεις φέρνουν, με τον πιο δραματικό τρόπο, στο φως τα ολέθρια αποτελέσματα των εξωσυζυγικών του σχέσεων, η Έμα νιώθει πιο έτοιμη από ποτέ να προχωρήσει στο δρόμο της καρδιάς της, που πάλλεται πια -ερωτευμένη και χαρούμενη για πρώτη φορά- στους ρυθμούς και στα χρώματα ενός χαρισματικού εισβολέα, του Ιάσονα. Ωστόσο, καθ` οδόν προς την ανεκπλήρωτη ευτυχία, θα συναντήσει, σαν ηρωίδα αρχαίας τραγωδίας, ό,τι οι θεοί κελεύουν γι` αυτήν. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]