Πώς βιώνεται η πατρότητα και πως ασκείται ο πατρικός ρόλος στη σημερινή ελληνική κοινωνία όπου διασταυρώνονται διαφορετικά, και συχνά αντικρουόμενα, πρότυπα συνύπαρξης των δύο φύλων; Πώς ζουν οι άνδρες τον τοκετό της συντρόφου τους; Μπορεί άραγε ένας άνδρας να αισθανθεί σαν μητέρα απέναντι στο παιδί του; Μπορεί να το φροντίσει όπως το φροντίζει μια μητέρα; Ποια η δυναμική των σχέσεων που αναπτύσσονται ανάμεσα στον νέο πατέρα και τη σύντροφό του αλλά και το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον; Τι κρύβει η επιλογή του ονόματος του παιδιού; Τα ερωτήματα αυτά επιδιώκει να απαντήσει το βιβλίο των Θάλειας Δραγώνα και Δέσποινας Ναζίρη. Η μελέτη βασίζεται στο υλικό κλινικών συνεντεύξεων με άντρες που γίνονται για πρώτη φορά πατέρες, σε τρεις διαφορετικές στιγμές της «κρίσιμης» αυτής φάσης της ζωής τους: στη διάρκεια της εγκυμοσύνης της συντρόφου τους, λίγο μετά τον τοκετό και κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του παιδιού. Στόχος της ανάλυσης υπήρξε η υπέρβαση μιας περιγραφικής προσέγγισης για να αναδειχθεί η βαθύτερη, λανθάνουσα δυναμική του λόγου των υποκειμένων. Η ανάλυση του λόγου των ανδρών επέτρεψε την επισήμανση ιδιομορφιών που σφραγίζουν την πορεία προς την πατρότητα στην ελληνική κοινωνία, αναδεικνύοντας την ιδιαιτερότητα κάθε υποκειμένου που προσδίδει ένα προσωπικό -και επομένως μοναδικό- περιεχόμενο σε αυτή την εμπειρία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]