`Είναι νομίζω η στιγμή`, συνέχισε την εισήγησή του ο Δίας, `να αναλάβει ο λαός την ευθύνη να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τους υπεύθυνους ηγέτες του, για να ολοκληρωθεί η κάθαρση στην κοινωνία. Αυτή είναι η σε δεύτερο επίπεδο ερμηνεία του χρησμού (όλη η ευθύνη στο λαό). Η απόδοση της δικαιοσύνης δεν θα έχει καμία έννοια ρεβανσισμού και εκδίκησης. Τουναντίον, θα είναι πράξη κάθαρσης και αναγέννησης. Ένας λαός που υπέφερε σχεδόν αγόγγυστα τόσα δεινά, ένας λαός που αυτοτιμωρήθηκε χωρίς να πει κουβέντα, έχει ξεπεράσει ανεπιστρεπτί το επίπεδο της εκδίκησης και αρχίζει να προσεγγίζει το επίπεδο της δικαιοσύνης και της αγάπης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]