Η Φωτογραφία, για τον Ρολάν Μπαρτ, είναι το απόλυτο Μερικό, η υπέρτατη Τυχαιότητα, η Ευκαιρία, η Συνάντηση, το Πραγματικό, στην ενδελεχή έκφρασή του.
Μια «οντολογική» επιθυμία τον είχε κυριέψει σχετικά με τη Φωτογραφία. Μέσα από αυτά τα κείμενα προσπαθεί να μάθει τι είναι «καθ` εαυτή», ποιο ουσιαστικό γνώρισμα την ξεχωρίζει από την κοινότητα των εικόνων. Η έρευνα που ξεκίνησε τον οδήγησε να αναρωτηθεί: «Γιατί να μην υπάρχει, κατά κάποιον τρόπο, μια νέα επιστήμη κατ` αντικείμενο; Μια Mathesis singularis (κι όχι πια Mathesis universalis); Δέχτηκα λοιπόν να θεωρήσω τον εαυτό μου διαμεσολαβητή όλης της Φωτογραφίας: θα επιχειρούσα να διατυπώσω, με βάση μερικές προσωπικές πρωτοβουλίες, το θεμελιακό γνώρισμα, το καθολικό δίχως το οποίο δεν υπάρχει Φωτογραφία».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]