Το σωτήριο έτος 1202 δεκάδες χιλιάδες σταυροφόροι συγκεντρώνονται στη Βενετία και ετοιμάζονται, με τη χρηματοδότηση της Γαληνοτάτης, να αποπλεύσουν από εκεί για την Αίγυπτο, με τελικό προορισμό την Ιερουσαλήμ. Ο ιερός σκοπός της εκστρατείας τους είναι να απελευθερώσουν τους Αγίους Τόπους από τους μουσουλμάνους. (. . .) Όμως σύντομα η `δίκαιη` αποστολή των σταυροφόρων βουλιάζει όλο και βαθύτερα στην καταστροφή, την ατίμωση και την ηθική κατάπτωση. Ήδη από το ξεκίνημά της παρεκκλίνει από την πορεία της: τα πλοία, κατά απαίτηση του Βενετού δόγη Ερρίκου Δάνδολου, κατευθύνονται στις δαλματικές ακτές. Η πολιορκία της χριστιανικής πόλης Ζάρας, οι σφαγές και το πλιάτσικο στους ομόθρησκους χριστιανούς είναι μόνο η αρχή. Η δίψα για εξουσία και κυριαρχία έχει ήδη θέσει σε κίνηση μια σειρά τραγικών γεγονότων, που θα οδηγήσουν τελικά στην επονείδιστη επίθεση στην Κωνσταντινούπολη και στην άλωσή της από τους σταυροφόρους τον Απρίλιο του 1204. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]