Τούτη μου η μελέτη δεν είναι βέβαια μια βιογραφία του Ρήγα Βελεστινλή. [...] Μια βιογραφία, όσο πλούσια κι αν είναι σε λεπτομέρειες για τον ιδιωτικό βίο της προσωπικότητας που εξετάζει, αν της λείπει η μελέτη του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο έζησε και έδρασε η προσωπικότητα αυτή, δεν είναι τίποτ` άλλο, παρά `ο ίσκιος της ιστορίας`.
Από την παραπάνω `αρχή` ξεκινώντας, προσπάθησα να δώσω, όσο μου είταν δυνατό, μια προεισαγωγική ανάλυση και έρευνα της εποχής του Ρήγα. Και, με βάση την ιστορική πραγματικότητα, που τόσο πολύ τη φοβούνται και την παραμερίζουν οι επίσημοι και ανεπίσημοι ιστορικοί μας, να παρουσιάσω το Ρήγα τέτοιον που πραγματικά είτανε και μαζί να δώσω μιαν εικόνα πιστή του ρωμέϊκου και του βαλκανικού εθνικισμού στην πρώτη περίοδο της γένεσης και ανάπτυξής του.
Σήμερα μάλιστα, πιο πολύ από κάθε άλλη φορά, πρέπει να ξανανοίξουμε το βιβλίο της νεοελληνικής ιστορίας και να μελετήσουμε τα περασμένα, γιατί έχουμε να διδαχτούμε πολλά.
Αύριο μεθαύριο οι λαοί της Βαλκανικής, χειραφετημένοι από την επιρροή της πλουτοκρατίας, θα δώσουν το χέρι και θα οργανωθούν σε μια παμβαλκανική ένωση.
Τα σχέδια του Ρήγα ήρθε καιρός να πραγματοποιηθούν, προσαρμοσμένα στις νέες πολιτικοκοινωνικές συνθήκες που δημιούργησε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και οι νίκες του κόκκινου στρατού.
Ανάγκη πάσα λοιπόν να κατατοπιστούμε καλά πάνω στα σχέδια του μεγάλου Θεσσαλού. Αυτός είναι ο πρώτος που έριξε το σύνθημα της Βαλκανικής Ομοσπονδίας και ο πρώτος που βάλθηκε να ξεσηκώσει όλους τους λαούς της Βαλκανικής ενάντια στον τούρκικο δεσποτισμό και να ιδρύσει ένα νέο κράτος, θεμελιωμένο στη συναδέλφωση των βαλκανικών λαών και οργανωμένο πάνω στις δημοκρατικές αρχές της γαλλικής Επανάστασης. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]