Υπό το κέλυφος των στροφών του Θαλασσινού Κοιμητηρίου, και του Άσματος των Κιόνων, ο Ιωάννης-Ανδρέας Βλάχος, δόκιμος συγγραφέας και δίγλωσσος μεταφραστής του Κάλβου (στα γαλλικά) και του Βαλερύ (στα ελληνικά), ανακαλύπτει και προβάλλει τις συναφείς δομικές αντιστοιχίες των δύο αυτών βαλεριανών έργων προς τις αρχιτεκτονικές δομές του Παρθενώνος και του Ερεχθείου, δύο αστείρευτης ακτινοβολίας μνημείων της κλασικής αρχαιότητας, στων οποίων τον ανεξάντλητο δυναμισμόν ο εμπνευσμένος ελληνολάτρης μεσογειακός Γάλλος ποιητής είχε καταφανώς μυηθή πριν επιχειρήσει την ανάδειξή τους δια μέσου μιας ποιητικής αναδημιουργικής αντιστοίχισής των.