Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης συγκροτήθηκε ως τόμος από τρεις σπονδυλωτές μελέτες. Στην πρώτη, `Εισαγωγή στην ποιητική του`, ο ποιητής τοποθετείται μέσα στη γενιά του και στην εποχή του. Εξετάζεται η ανάπτυξη του έργου του από συλλογή σε συλλογή και ερμηνεύεται η καταγωγή και η σημασία του `προ-λογικού` του κόσμου. Στη δεύτερη μελέτη, `Οι ποιητικές απαρχές και οι σταθερές της τεχνικής του`, ερευνώνται με τη συνδρομή και νέων άγνωστων στοιχείων οι αρχικές καταβολές και η ποιητική του διαμόρφωση. Και χαρακτηρίζεται ως σύλληψη και μορφοποίηση τελικά `εξπρεσιονιστική` η ποίησή του, κάτω από την επιφάνεια του υπερρεαλισμού της. Στην τρίτη κριτική μελέτη, `Η μορφολογία του γραπτού και άγραφου κειμένου`, αναλύεται η `αυτοαναφορικότητα` της ποίησής του: η ρηγματική, η φανερή και αφανέρωτη, εικόνα του ποιήματος, και η γένεση και η κατασκευή του με τη διαδικασία ενός κλειστού κυκλώματος. Η όλη σύνθεση πλουτίζεται με αυτοσχόλια του ποιητή σχετικά με τη `βιοτική` και την `ποιητική` του και υποστηρίζεται `παραδειγματικά` με ανάλυση ορισμένων ποιημάτων στην οποία περιγράφεται ο μηχανισμός της φαντασίας του. Στόχος του μελετητή: να φωτιστεί από πολλές πλευρές η προσωπικότητα ενός ποιητή από τους πιο χαρακτηριστικούς της μεταπολεμικής πρωτοπορίας, η τέχνη του οποίου εξακολουθεί να επηρεάζει τις νεότερες γενιές.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]