Στο "συνάφι", τον φώναζαν Πεταλούδα: δεν είταν ποτέ εκεί που νόμιζαν κι έφτανε πάντα όταν δεν τον περίμεναν, "πετώντας από λουλούδι σε λουλούδι". Είμαστε στα 1925 με 1930. Κι ακριβώς τότε, στα 1930, την "πατάει": τον συλλαμβάνουν για ένα φόνο που δεν έκανε, γιατί ο Ανρί Σαριέρ δεν είναι ούτε μαστροπός ούτε φονιάς. Κι έτσι γεννιέται η πιο καταπληκτική περιπέτεια. Καταδικασμένος σε ισόβια καταναγκαστικά έργα στο κάτεργο της Καγιέννης, αρνιέται να δεχτεί τούτη την καταδίκη, την τόσο άδικη και παράλογη: η μεγάλη απόδραση αρχίζει.