Χθες το βράδυ, έβαλα κατά μέρος τις ντροπές και μίλησα γι’ αυτή την υπόθεση στον Διονύση. Από τότε που παντρεύτηκε, βλεπόμαστε σπάνια, αλλά δεν έχω και κανένα άλλο φίλο να μιλήσω τα δικά μου. Από φοιτητές γνωριζόμαστε. Μόλις τον είδα να καταφθάνει στο σπίτι του Γκουρμά όπου μας είχαν καλέσει για φαγητό, το αποφάσισα. Άφησα πρώτα τις γυναίκες μας να φιληθούν στον αέρα σταυρωτά, περίμενα να σερβιριστεί το ποτό, να πάρει μια χούφτα φιστίκια κι αμέσως μετά τον ξεμονάχιασα. - Σε πιάνει και όταν είσαι στο σπίτι; - Ναι αμέ. . . - Όταν είσαι στην εταιρία, σε πιάνει; - Δεν το έχω προσέξει - νομίζω όμως ναι. - Όταν είσαι στο κρεβάτι με την Έλενα, σε πιάνει; - Τώρα πλάκα μου κάνεις; - Ρε παιδάκι μου, σε πιάνει; - Ναι. - Τα βράδια πίνεις; - Ναι. - Πάντα; - Ναι. - Μόνο αλκοόλ; - Μόνο. - Θα σου προτείνω να αλλάξεις συνήθειες ριζικά, να τον αιφνιδιάσεις. - Να τον αιφνιδιάσω;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]