`Είχα πάει τις προάλλες στο πάρτι των εξερευνητών. Φορούσα αδιάβροχο από καραβόπανο, μπότες από δέρμα κροταλία και ένα κόκκινο μακρύ κασκόλ.
- Περίεργο κασκόλ, μου είπε μια γοργόνα την ώρα που χορεύαμε και της πατούσα την ουρά. Από τι είναι, καλέ; Από μαλλί αγριοκάτσικου;
- Όχι, της απάντησα. Θα φορούσα εγώ, σοβαρός εξερευνητής, κασκόλ από μαλλί αγριοκάτσικου; Είναι από γνήσια γενειάδα ναυαγού! Το αγόρασα πρόπερσι στον Ωκεανό των Εφτά Παφλασμών.
Η γοργόνα δε φάνηκε να με πολυπιστεύει και αναγκάστηκα να της εξηγήσω. Ίσως όμως θέλετε να μάθετε κι εσείς την ιστορία των καταπληκτικών κόκκινων κασκόλ. Και πρώτα πρώτα, να πώς έγινε αφορμή να τη μάθω κι εγώ ο ίδιος.
Καθόμαστε μια μέρα με το φίλο μου, τον κάπταιν Βαρθολομαίο Μπόρφιν, το φαλαινοσώστη, στον κήπο του σπιτιού μου στο Νησί των Πυροτεχνημάτων, χαζεύαμε τα πυροτεχνήματα, τρώγαμε μηλόπιτες, πίναμε βυσσινάδα με παγάκια από δροσοσταλίδες και τα λέγαμε...`

Μια νύχτα θύελλας, ένα καράβι βυθίζεται στον Ωκεανό των Εφτά Παφλασμών! Ο τυχερός κόμης Κουνκούν αρπάζεται από ένα σπιρτόξυλο και τα κύματα τον ξεβράζουν σε ένα ερημονήσι μαζί με ένα σαξόφωνο, μια απόχη, ένα ξυπνητήρι και δύο βελόνες του πλεξίματος...
Έτσι αρχίζει η παράξενη, η απίστευτη περιπέτεια του ναυαγού με τα κόκκινα κασκόλ...

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]