Ο Μπίλης Καντίλης στο Paris - Dakar, αφού μοιράστηκε μαζί μας τις εμπειρίες και τη γνώση μέσα από τα όνειρά του για αγώνες και περιπέτειες, σ` αυτό το νέο του βιβλίο προβληματίζεται και συμβουλεύει τα παιδιά μας. Παιδιά κάθε ηλικίας, αλλά κι εμάς τους `μεγάλους`, ως προς την ασφάλειά μας και την αναγκαιότητα για χρήση προστατευτικού εξοπλισμού από τους μοτοσυκλετιστές. Ο τρόπος της αφήγησης, με την ευαισθησία, την αγνότητα και την αμεσότητα που χαρακτηρίζει ένα μικρό παιδί δεν είναι καθόλου απλοϊκός ή παιδιάστικος και δείχνει τον δρόμο ακόμα και στους ενήλικους με τέτοιο τρόπο, που είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να διαφωνήσει ή να προβάλει κανείς αντίθετα επιχειρήματα. Μέσα από την υγιή σχέση πατέρα-γιου (αγάπη και ενδιαφέρον προσφέρει ο πατέρας, για να εισπράξει την εμπιστοσύνη, τον σεβασμό και τελικά την εκτίμηση του παιδιού), διαγράφεται ξεκάθαρα και η παιδαγωγική - εκπαιδευτική πλευρά του βιβλίου. Θα τολμήσω να πω ότι με το `Ο ΜΠΙΛΗΣ ΚΑΝΤΙΛΗΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ`, ο Πασχάλης βάζει ένα λιθαράκι στη σωστή διαπαιδαγώγηση, έτσι ώστε να ξεπεραστούν με τον καιρό προκαταλήψεις και άσχημες συνήθειες που προέρχονται από την έλλειψη μοτοσυκλετιστικής ή σωστότερα, δικυκλιστικής παιδείας αφού, έτσι κι αλλιώς, όλοι από το ποδήλατο ξεκινάμε. Μπράβο μικρέ Μπιλάκο αλλά, ίσως πιο σωστά, Μπιλάρα, αφού με τον δικό σου τρόπο καταφέρνει να αποστομώσεις πολλούς έμπειρους αναβάτες ή ακόμα και `μαχητές` αγωνιζόμενους!... Τώρα... πάω κι εγώ να αποκτήσω τον δικό μου `κροκόδειλο`!... Ο αγωνιζόμενος με το νούμερο 33 ή αλλιώς... Γιάννης Τζωρτζόπουλος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]