Μ` ένα περίτεχνο και όμως αφοπλιστικά οικείο ύφος ο αναγνώστης καλείται να πάρει μέρος σε μια περιπλάνηση από το πραγματικό στο ονειρικό και στην αιχμηρή κριτική ενός συστήματος που κατέρρευσε συμπαρασύροντας εκατομμύρια όνειρα. Ο Μπουλγκάκοφ καλεί τον αναγνώστη του σ` ένα χωρίς φραγμούς ταξίδι πάνω από τους χρυσούς τρούλους του Κρεμλίνου και τα γκρίζα κτίρια της Κα Γκε Μπε, ή πιο πέρα, προς την ανατολή, στις πεδιάδες της Ιουδαίας, στο λαμπερό παλάτι του προκουράτορα της Ρώμης Πόντιου Πιλάτου, στον τραγικό λόφο του Γολγοθά, και πάλι πίσω στην κάτασπρη απ` το χιόνι Μόσχα. Ένα μαγικό πήγαιν` έλα σε τόπους και στο χρόνο, σε πρόσωπα και σε μύθους, σ` ένα δαιμονικό παιχνίδι με την αλήθεια και τη φαντασία, με τους ανθρώπους και τους διαβόλους, με τη Μόσχα και τη Ναζαρέτ, με την Καινή Διαθήκη και με το Σοσιαλιστικό Ρεαλισμό, με ψυχίατρους και κομισάριους, με τον ίδιο το Σατανά. Και την ωραία Μαργαρίτα να σέρνει ολόγυμνη το χορό στη γιορτή του Διαβόλου...