Κάθε συνοικία, αλλά και κάθε πολυκατοικία, έχει τον δικό της λοξία. Τον δικό της παράξενο που ανακατεύεται και ανακατεύει τι ζωές ολονών. Ο Ξενάριος Μαυρομματάκης έχει βάλει στο μάτι τον μονόχνωτο κύριο καθηγητή. Ή τουλάχιστον αυτό φαίνεται να πιστεύει εκείνος. Ο αποσυνάγωγος Αλέξανδρος Φατσέας κληρονομεί το παντοπωλείο του πατέρα του και μαζεύει έναν αδέσποτο σκύλο που εξελίσσεται σε εφιάλτη. Στη «Φυγή», ο σύζυγος εγκαταλείπει τη γυναίκα του παίρνοντας μαζί του τρία εξαιρετικά διηγήματα, του Έντγκαρ Άλαν Πόε, του Ναθάνιελ Χώθορν και του Αλεξάντερ Γκριν με ο ίδιο θέμα. Τρεις ιστορίες για το «Εγώ» ως απόλυτο πόθο. . . Η αναζήτηση της προσωπικής ταυτότητας, το βίαιο ξεμπέρδεμα βεβαιοτήτων σχετικά με τον «άλλο» μας εαυτό, το άδειασμα από τις «αλήθειες» που μας κυκλώνουν και συνθέτουν την «πραγματικότητα», δίνονται με τρόπο απολαυστικό και συνάμα σκληρό, αιφνιδιάζοντας σχεδόν τον αναγνώστη με την σύλληψή τους από τον συγγραφέα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]