Ο Λάτρων είναι ο μοναδικός στοχαστής που δημιούργησε η αρχαία Ρώμη. Ενώ ο Λουκρήτιος και ο Σενέκας οφείλουν τα πάντα στην Ελλάδα, ο Λάτρων αμφισβήτησε την ελληνική σκέψη. Έλεγε: «Η λογική σκέψη είναι ό,τι πιο αισθηματικό διαθέτει ο άνθρωπος». Ή πάλι: «Δεν έχω υπόψη μου κανένα φάρμακο για τη σοφία». Δικό του, τέλος, είναι και το γνωμικό: «Κανένας δεν είναι καλός με τη θέλησή του». Συνέθεσε λόγους και αντιλογίες από τα οποία δεν έχει σωθεί κανένα. Ο Μάρκος Πόρκιος Λάτρων γεννήθηκε στην Κόρδουα το 696 έτος Ρώμης (-57 της δικής μας εποχής). Όταν ήταν παιδί, έχασε τη μνήμη του για έξι ημέρες. Η κλοτσιά μιας δαμάλας κόντεψε να τον σκοτώσει, έτσι που όταν πέρασε τα σαράντα άρχισε να γίνεται περίεργος. Απαιτούσε από τη Σύγκλητο να ψηφίσει νόμο που να υποχρεώνει τις γυναίκες να καλύπτουν το πρόσωπό τους. Περισσότερο απ` όλα του άρεσε να κυνηγάει με ακόντιο. Στα γεράματά του ισχυριζόταν ότι στη ζωή του είχε αγαπήσει πότε τέσσερα πράγματα, πότε τρία: τη φωνή, τη συνουσία, το δάσος. Καμιά φορά πρόσθετε και τα βιβλία, αλλά έλεγε ότι λίγα απ` αυτά είχε χαρεί. Εξόριστος από τον Αύγουστο στην Ισπανία, αυτοκτόνησε το -4.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]