Η μικρή Αλίκη ένιωθε παραμελημένη. Οι γονείς της όλη τη μέρα προσπαθούσαν να προλάβουν τις δουλειές τους και δεν τους έμενε πολύς χρόνος για να της αφιερώσουν. Έτσι, η Αλίκη έφυγε από το σπίτι για να βρει τον κύριο Χρόνο. Όταν τον συνάντησε, του ζήτησε να σταματήσει για λίγο τους δείκτες των ρολογιών, ώστε ο μπαμπάς και η μαμά να έχουν χρόνο για εκείνη. Τότε, ο σοφός κύριος Χρόνος της έδωσε να καταλάβει πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος, πόσο μας βοηθάει, αλλά και πόσο αυστηρός μπορεί να γίνει μαζί μας, όταν δεν τον αξιοποιούμε σωστά. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]