Φαινόμενα βίας και κακοποίησης έρχονται όλο και πιο συχνά στην επικαιρότητα. Τα συναντάμε στην οικογένεια, με τις διάφορες μορφές συναισθηματικής, σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης, στο σχολείο με περιστατικά σχολικού εκφοβισμού, στη γειτονιά με ποικίλα περιστατικά χουλιγκανισμού ή και βιασμού, αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα με τα φαινόμενα της πορνογραφίας και της εμπορίας ανθρώπων.
Παγκοσμίως, μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια της ζωής της. Είναι γνωστό ότι ο βιασμός σπάνια καταγγέλλεται και σπανιότερα τιμωρείται, λόγω του στίγματος, του φόβου εκδίκησης, της έλλειψης οικονομικών μέσων και της απουσίας πρόσβασης σε κέντρα αποκατάστασης.
Κάθε πολιτισμός επίσης περιέχει μορφές βίας κατά των γυναικών που είναι σχεδόν αόρατες επειδή επειδή θεωρούνται εθιμικές.
Για παράδειγμα, περίπου 140 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες έχουν υποβληθεί σε ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων. Επίσης, τουλάχιστον 7% των γυναικών και 3% των ανδρών έχουν κάποια εμπειρία σεξουαλικής κακοποίησης κατά την παιδική ηλικία. Οι κοινωνικές επιπτώσεις αναγνωρίζονται όλο και περισσότερο, αφού έχει φανεί ότι μπορεί να προκληθούν ποικίλες ψυχολογικές διαταραχές, όπως κατάχρηση ουσιών, κατάθλιψη και αυτοκτονική συμπεριφορά.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]