Ο Πάμπλο ξέρει πια να γράφει και γράφει αργά. Γιος ενός ψαρά, ζει σε ένα πανέμορφο χωριουδάκι κοντά στη θάλασσα. Έχει ένα σκυλάκι, τον Τράστο, που είναι ο αγαπημένος του φίλος. Ο Πάμπλο μας μιλάει για τον κόσμο του με γλώσσα λιτή και με ύφος απλοϊκό, που ωστόσο αποπνέει μια ποιητική γοητεία· γιατί ο απλός και θαυμαστός κόσμος του Πάμπλο είναι πράγματι ποιητικός.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]