Τηλεόραση και κοινωνία. Κοινωνία και τηλεόραση. Η σχέση αυτών των δύο δεν έχει πάψει να απασχολεί τόσο το κοινωνικό σύνολο όσο και τους ερευνητές από τότε που εμφανίστηκε το μέσο. Πολλοί είναι εκείνοι που ανήγγειλαν τον θάνατο της τηλεόρασης λόγω της έλευσης του διαδικτύου. Όσοι διατείνονται ότι η τηλεόραση αποτελεί πεπαλαιωμένο αντικείμενο μελέτης μοιάζουν να ξεχνούν αφενός το γεγονός ότι πρόκειται για το πλέον μαζικό μέσο (παραδοσιακό όσο και σύγχρονο) με εκτεταμένες πολιτισμικές και κοινωνικές διαστάσεις, αφετέρου δεν υπολογίζουν την ικανότητα του να εξελίσσεται διαρκώς προσαρμόζοντας τη λειτουργία του σε καινούργια κοινωνικά, οικονομικά, τεχνολογικά δεδομένα, λειτουργώντας σαν μια χοάνη μέσα στην οποία επαναπροσδιορίζεται δίχως τέλος η θέση της τηλεόρασης και οι τρόποι λειτουργίας της. Μέσα σε αυτό το κλίμα της διαρκώς μεταβαλλόμενης κοινωνίας είναι ανάγκη η παραγωγή ενός αναλυτικού λόγου που να λαμβάνει υπόψη τα συνεχώς καινούργια δεδομένα, έτσι ώστε να κατανοήσουμε το πώς η τηλεόραση λειτουργεί, όχι σαν διάφανος καθρέφτης της κοινωνίας, αλλά ως σύμπτωμα των κοινωνικών διεργασιών. Τούτη είναι η φιλοδοξία του παρόντος εγχειρήματος, το οποίο έρχεται να προστεθεί στη σχετική βιβλιογραφία, δίνοντας έμφαση σε ορισμένα θεωρητικά και μεθοδολογικά στοιχεία που επιτρέπουν την ανάλυση του μέσου, στην ελληνική τηλεόραση, στην ανάλυση των προγραμμάτων της, στη σκιαγράφηση ορισμένων τάσεων στον τηλεοπτικό λόγο και στον τρόπο με τον οποίο η τηλεόραση σχετίζεται με άλλα μέσα, εφόσον οι εξελίξεις σε αυτό τον χώρο είναι αλληλένδετες. Στόχος λοιπόν είναι η συμβολή στη σκέψη για την τηλεόραση, στη διερεύνηση της ιδιαιτερότητας της ελληνικής τηλεόρασης μέσα από τη διαλεκτική με άλλες κοινωνικές πραγματικότητες, στη συγκρότηση μιας ερευνητικής μεθοδολογίας και μιας θεωρητικής όσο και πραγματιστικής προσέγγισης του αντικειμένου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]