`Η Κοσμολογία της Ποίησης` είναι μια θεωρία και ταυτόχρονα μια ασκητική συνδυασμένη με ιστορία, που έχει σκοπό να εξετάσει, να παρουσιάσει και να εξηγήσει τον `κόσμο` και τον `διάκοσμο` του ποιητικού φαινομένου, ερμηνεύοντάς το ως εκδήλωση, ως δύναμη και ως συνιστώσα του ανθρώπινου πολιτισμού. Ως `κόσμος` στην μελέτη αυτή νοείται όχι μόνο το σύνολο των αντικειμενικών στοιχείων που συγκροτούν τα φυσιολογικά και ιστολογικά μέρη του ποιητικού λόγου, αλλά και οι πληθυσμοί που ενοίκησαν ή ενοικούν στις παρυφές των αδύτων του αποτελώντας το έμψυχο υλικό του, ενώ ως `διάκοσμος` νοείται το σύνολο των αισθητικών συστατικών που το εξωραΐζουν προάγοντάς τον σε τέχνη ικανή να προσηλυτίζει μεγάλες μάζες πιστών. [. . .] Η μελέτη αυτή αποτελεί προοίμιο εκτεταμένων Ανθολογιών που προσφέρουν πανοραμική εικόνα της Ποίησης, καλύπτοντας από κάθε χώρα ένα αντίστοιχα αντιπροσωπευτικό σύνολο ποιητών.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]