`Είμαι ένα παπαδοπαίδι`, έλεγε ο Λακάν. Εκπαιδευμένος από τους αδελφούς του Τάγματος της Μαρίας, ήταν ένα παιδί θεοσεβούμενο και απέκτησε μια γνώση σημαντική, εσωτερική, των δοκιμασιών και των τεχνασμάτων της χριστιανικής πνευματικότητας. Ήξερε επίσης να μιλάει θαυμάσια στους καθολικούς και να τους εξοικειώνει με την ψυχανάλυση. Το Τάγμα των Ιησουιτών στοιχημάτιζε στη Σχολή του. Ο Φρόυντ, αντλώντας την αισιοδοξία του από τον Διαφωτισμό, πίστευε ότι η θρησκεία δεν ήταν παρά αυταπάτη που η πρόοδος του επιστημονικού πνεύματος θα διέλυε στο μέλλον. Ο Λακάν δεν το πίστευε καθόλου. Αντίθετα θεωρούσε ότι η αληθινή θρησκεία, η ρωμαιοκαθολική, θα ξεγελούσε τελικά τους πάντες πλασάροντας νόημα με τη σέσουλα στο πραγματικό που η επιστήμη θα καθιστούσε όλο και πιο επίμονο, πιο ανυπόφορο. (Ζακ - Αλέν Μιλέρ)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]