Το πρόβλημα του καλού και του κακού, με ειδικότερη αναφορά στο ερώτημα αν τον κόσμο κυβερνά ο Θεός ή ο διάβολος, είναι παλαιό αλλά και σύγχρονο. Υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που απορούν γιατί πολλές φορές οι άδικοι, οι κλέφτες, οι αμαρτωλοί γενικά ευημερούν, ενώ οι καλοί δοκιμάζονται και δυστυχούν. Άλλοι που νομίζουν πως ο διάβολος έχει μεγάλη δύναμη και ο άνθρωπος δεν μπορεί να του αντισταθεί. Μερικοί διατυπώνουν το ερώτημα γιατί ο Θεός δεν εξαφανίζει το σατανά, ώστε «να ησυχάσουμε» μια για πάντα απ` αυτόν, ή για τις αμαρτίες που κάνουν επιρρίπτουν εύκολα την ευθύνη στον Θεό, επειδή αφήνει το διάβολο να δρα. Στα παραπάνω και άλλα σχετικά δίνει γλαφυρή και πειστική απάντηση ο ιερός Χρυσόστομος με τις τρεις Ομιλίες του που περιέχονται στο παρόν τεύχος. Με λογικά και Γραφικά επιχειρήματα, αντλώντας και από την πείρα του ως ποιμένος, πείθει κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη. Οι Ομιλίες εκφωνήθηκαν στην Αντιόχεια, γύρω στα 388, όταν ακόμα ήταν πρεσβύτερος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]