Δεν υπάρχει περίπτωση να βγει στην επιφάνεια όλη η αλήθεια σχετικά με μια αυτοκτονία. Ακόμα και το μακροσκελέστερο αποχαιρετιστήριο γράμμα παρουσιάζει μόνο ένα μέρος των πιέσεων και όσων απασχόλησαν τον αυτόχειρα και καθόρισαν το κίνητρο. Καμία πράξη αυτοχειρίας δεν έχει καταγραφεί καλύτερα από αυτήν της Σύλβιας Πλαθ. Ημερολόγια, γράμματα, ποιήματα, διηγήματα και το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημά της `Ο γυάλινος κώδωνας`, όπου περιγράφει γεγονότα πριν και μετά την απόπειρα αυτοκτονίας που έκανε στα είκοσι χρόνια της (δέκα χρόνια πριν από το 1963, όταν αφαίρεσε τελικά τη ζωή της). Η Σύλβια Πλαθ γράφει με αντικειμενικότητα, με ακρίβεια και με μια γοητευτική, στεγνή αποστασιοποίηση για το πώς και το γιατί οι σκέψεις της στριφογύριζαν αδιάκοπα στο θάνατο.
Χρειαζόμαστε άραγε περισσότερες βιογραφικές πληροφορίες από όσες μας παρέχει η ίδια στην ποίηση και στα πεζά της; Μερικοί απαντούν κατηγορηματικά `όχι` σ` αυτό το ερώτημα, και προβλήματα ανακύπτουν συνεχώς όταν συνδέονται τα γεγονότα της ζωής ενός συγγραφέα και η φανταστική λογοτεχνία γύρω από αυτά τα περιστατικά που εκείνος έχει μετατρέψει σε ποιήματα και πεζά. Πολλά γράμματα της Σύλβιας Πλαθ έχουν δημοσιευτεί, όπως και πολλά ημερολόγια. Κυκλοφορούν τρεις βιογραφίες και υπάρχουν αρκετά βιογραφικά στοιχεία στις σημειώσεις που παρέχονται από τον μακαρίτη τον άντρα της, Τεντ Χιουζ, σε μία συλλογή των ποιημάτων της. Έχουν εκδοθεί κάποιες μελέτες σε μέγεθος βιβλίου, αλλά και συλλογές δοκιμίων που περιέχουν μικρότερες μελέτες. Ο θάνατος και η ζωή της Σύλβιας Πλαθ δεν είναι ούτε βιογραφία, ούτε μελέτη - συνάντησα την Πλαθ μόνο μία φορά· πρόκειται, όμως, για μια βιογραφική μελέτη, της οποίας το λόγο ύπαρξης θα εξηγήσω. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]