Ο ζ. Sabouroff είναι ένας πρώιμος κλασικός αγγειογράφος, του οποίου η σταδιοδρομία άρχισε τη δεκαετία του 470 - 460 π.χ. και τελείωσε τη δεκαετία 440 - 430 π.χ. Αρχικά εργάστηκε με την ερυθρόμορφη τεχνοτροπία, αλλά ένα σημαντικό μέρος του έργου του έγινε αργότερα με την τεχνική των λευκών αγγείων. Δυστυχώς σε κανένα από τα αγγεία που έχουν αποδοθεί σε αυτόν μέχρι σήμερα, δεν σώθηκε το όνομά του. Το συμβατικό όνομα «Ζωγράφος του Sabouroff» οφείλεται στον J. Beazley, ο οποίος απέδωσε στον εν λόγω ζωγράφο τον γαμικό λέβητα του Βερολίνου αριθ. F 2404 που ανήκε στην συλλογή του Ρώσου κόμη Sabouroff, πριν αυτή διαλυθεί. (...) Στόχος της εργασίας αυτής είναι να συλλέξει, να καταγράψει, να συστηματοποιήσει και να κάνει ευρύτερα γνωστό το έργο ενός ζωγράφου, ο οποίος μπορεί να μην άσκησε μεγάλη τεχνοτροπική επιρροή στους σύγχρονους ομότεχνούς του, έπαιξε όμως σημαντικό ρόλο στον εικονογραφικό εμπλουτισμό και στην τεχνολογική εξέλιξη των λευκών ληκύθων. Τα έργα του ζωγράφου χωρίστηκαν συμβατικά σε τρεις τεχνοτροπικές περιόδους: Πρώιμη, μέση και ύστερη. Μία μεταβατική φάση διακρίνεται ανάμεσα στις δυο πρώτες. Ουσιαστικό κριτήριο στην ένταξη ενός αγγείου σε μία από τις παραπάνω περιόδους απετέλεσε ο τρόπος χρήσης της ανάγλυφης γραμμής για τα ερυθρόμορφα αγγεία και η χρήση των στιλπνών ή αμαυρών περιγραμμάτων για τις λευκές ληκύθους. Άλλα κριτήρια ήταν το σχήμα, τα παραπληρωματικά κοσμήματα των αγγείων του, η τεχνοτροπική συγγένεια με άλλους ζωγράφους, όλα αυτά σε συνδυασμό με τα πενιχρά, ωστόσο πολύτιμα, ανασκαφικά δεδομένα. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]