Τον Αύγουστο του 1956, από τη Βενετία, την πολιτεία των υδάτινων λαβυρίνθων και των παμπάλαιων μυστικών, η εικοσάχρονη Ροζίνα ταξιδεύει για την Ελλάδα με μόνες αποσκευές ένα κόκκινο βαρύτιμο φουστάνι και την κληρονομιά των γονδολιέρηδων προγόνων της, την ικανότητα δηλαδή να επιπλέει στο νερό. Ταξίδι που θα φέρει την κοπέλα ναυαγό και τραυματία σε μια ακτή της Πελοποννήσου, με τους ντόπιους να την αποκαλούν Γοργόνα βλέποντάς την να περπατά στα κύματα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]