Ο σύγχρονος εξελικτικός ανατρέχει διαρκώς στον Δαρβίνο. Αυτό δεν είναι παράξενο, αφού οι ρίζες όλης της εξελικτικής μας σκέψης φτάνουν πίσω σε αυτόν. Πολύ συχνά οι σύγχρονες αντιδικίες μας έχουν ως αφετηρία κάποια ασάφεια στα γραπτά του Δαρβίνου ή ένα ερώτημα που δεν μπορούσε να απαντήσει ο ίδιος λόγω της τότε ανεπαρκούς βιολογικής γνώσης. Στρέφεται όμως κανείς στα πρωτότυπα έργα του και για άλλους λόγους, πέρα από ιστορικούς. Συχνά ο Δαρβίνος κατανοούσε τα πράγματα με μεγαλύτερη διαύγεια από υποστηρικτές και αντιπάλους του, περιλαμβανομένων και των σημερινών.
Η ανάλυση οποιουδήποτε σχεδόν επιστημονικού προβλήματος οδηγεί αυτόματα στη μελέτη της ιστορίας του. Τα πολλά ανεπίλυτα ζητήματα στην εξελικτική βιολογία δεν αποτελούν εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα Για να κατανοήσει όμως κανείς την ιστορία ενός επιστημονικού προβλήματος, πρέπει να εκτιμήσει όχι μόνο την κατάσταση της αντικειμενικής γνώσης, αλλά και το Zeitgeist (πνεύμα της εποχής). [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]