Τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο έντονη φανερώνεται η μέριμνα των μελετητών, ιστορικών και φιλοσόφων, ν` αποδώσουν στη νεότερη ελληνική φιλοσοφική σκέψη τις πραγματικές της διαστάσεις στο πλαίσιο της συνεχούς ροής των ελληνικών πραγμάτων· η συγκομιδή από μελέτες και βιβλία, που διερευνούν τον νεοελληνικό φιλοσοφικό στοχασμό, δεν είναι μικρή την τελευταία εικοσιπενταετία. Ωστόσο, άφθονο και ανεκμετάλλευτο παραμένει ακόμη το χειρόγραφο υλικό φιλοσοφικών έργων γραμμένων από Έλληνες λογίους της Τουρκοκρατίας και ακόμη λείπουν - είκοσι χρόνια μετά την υποστήριξη της διατριβής αυτής - εξειδικευμένες εργασίες που να παρουσιάσουν και να εκτιμήσουν την ιστορική παρουσία όσο και τη φιλοσοφική προσφορά του εξεταζόμενου στοχαστή. Αντικείμενο της διατριβής αυτής αποτελεί η προσωπικότητα και ο στοχασμός του Βενιαμίν Λεσβίου, διακεκριμένου μαθηματικού, φυσικού και φιλοσόφου. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]