Αθλήματα
Είναι θλιμμένος ο δρομέας
Μονάχα στην αρχή
Ο απόμαχος αρσιβαρίστας
Εξαίσιος ισορροπιστής
Πρωταθλητής της σιωπής
Στην απόλυτη επιδίδεται ακινησία
Κυνηγός χιμαιρών
Πυγμάχος ίσκιων
Πηδάει, πάντα, δίχως πήχυ
Γοητευμένοι απ' το βυθό
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο
Ο ακοντιστής σημαδεύει
Όλο τον κόσμο
Για την αλιεία της σελήνης
Με το καλέμι
Τί υπέροχος αθλητής
Κάποτε, ένας σφυροβόλος
Ο παλαιστής
Αυτός που παραβγαίνει
Ο πρωταθλητής του ύπνου
Και, ξαφνικά, ένα πρωί
Κολυμβητής
Ακίνητος στον πόταμου την κοίτη
Ο κόσμος πάνωθέ του
Οι μέρες του περνούν
Πάντα τον γοήτευαν
Ποτέ δεν χώνεψε
Καθισμένος στην ακροποταμιά
Κείτεται ακίνητος
Του αρέσει η θάλασσα
Ήλιογδαρμένος και αστρόπληκτος
Αφού ποτέ δεν υπήρξε
Παλιά, όταν ακόμα πίστευε
Με τη χρήση οινοπνεύματος
Μέρες κρασιού και λουλουδιών
Πού πάτε, μέρες μου
Έχει τη μυρουδιά των καβαλάρηδων
Ποιος θα μπορούσε
Χειμώνας, χιόνι, παγωνιά
Και, κάποτε, έτσι, ξαφνικά
Περιφερόμενος, αδιακόπως
Υπάρχουνε στιγμές
Καμιά φορά, κοίτα το σπίτι του απ' έξω
Ιανουάριος; Φεβρουάριος; Δευτέρα ή Τρίτη;
Μόνο η σιωπή
Χρόνια επιχειρούσε
Τη δύναμη αυτή
Τα όνειρα του
Πολεμάς, πολεμάς
Χαρταετούς κατασκευάζει
Καπνίζοντας αδιάκοπα τσιγάρα
Σπίθες
Συχνά, αναλογίζεται
Κάποτε, πιπιλάει το δάχτυλο του
Και, ξαφνικά, στα 85 του
Υπάρχουν μέρες
Ξαπλωμένος καταγής
Απ' το νεκροταφείο
Τράβηξε ίσια