Με το έργο του «Ξανθίππη» ο Ζεράλ Μεσαντιέ παρουσιάζει ένα αστυνομικό-φιλοσοφικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στο χρυσό αιώνα του Περικλή. Με εμπνευσμένο τρόπο, αναμειγνύοντας την ιστορική πραγματικότητα με τη μυθοπλασία, υφαίνει την πλοκή αυτού του βιβλίου, στο οποίο η Ξανθίππη, η σύζυγος του άντρα που ενσαρκώνει στο πρόσωπό του τη φιλοσοφία, γίνεται αυτόκλητη ανακρίτρια, κατήγορος και, τελικά, αδιάκριτη μάρτυρας μιας εποχής που ακτινοβολεί ως τις μέρες μας. Ο Μεσαντιέ σκιαγραφεί την προσωπικότητα της συντρόφου του Σωκράτη, παρουσιάζοντάς την όχι σαν μια αυταρχική και δύστροπη γυναίκα, αλλά ως ένα οξυδερκές πνεύμα που νοιώθει τον παλμό της πόλης και αναπτύσσει ένα αίσθημα καρτερικής ανωτερότητας απέναντι στους άντρες. Η Ξανθίππη γίνεται η καρδιά και η συνείδηση αυτού του κόσμου που γέννησε τη φιλοσοφία και τις τέχνες... Αλλά και τα λάθη μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]