`Όλα τα βλέμματα στράφηκαν προς το μεγάλο ασπροπούλι. Ο Νικόστρατος ξαναδίπλωσε νωχελικά τις φτερούγες του κι άνοιξε ένα πέρασμα ανάμεσα απ` τους συγκεντρωμένους για να έρθει να χαιρετήσει τον κύριό του. Αφού δάγκωσε τρυφερά τ` αυτί του αγοριού, έκανε μεταβολή και παρέλασε υψώνοντας το λοφίο του`... Ο Γιάννης, ένα δωδεκάχρονο αγόρι, ζει φτωχικά σ` ένα μικρό ψαροχώρι μαζί με τον πατέρα του, το Δημοσθένη, που έχει γίνει νευρικός και απόμακρος μετά τον πρόωρο θάνατο της γυναίκας του. Μια μέρα, ο Γιάννης σώζει από βέβαιο θάνατο ένα `καφετί πουλί με μεγάλο ράμφος και δυο κοντά ποδαράκια`, προσφέροντας ως αντάλλαγμα σ` έναν άξεστο καπετάνιο ό,τι πολυτιμότερο είχε: το χρυσό σταυρό που του άφησε η μητέρα του. Για να μην το μάθει ο Δημοσθένης, το αγόρι φροντίζει το μικρό πουλί κρυφά στην κάμαρά του και του δίνει το όνομα Νικόστρατος. Μέρα με τη μέρα, όμως, ο Νικόστρατος μεγαλώνει και γίνεται ένας πανέμορφος λευκός πελεκάνος, το πιο ψηλό πουλί της Ευρώπης! Είναι δύσκολο πια να τον κρύβει...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]