Τιττυβίζω τέρψη συσσώρευση

Οι πόρτες ανοίγουν φτερά σε έκσταση
Γεύση διαμπερής
τ’ ανήφορου μιας διδασκαλίας

Τιττυβίζω τέρψη συσσώρευση

"Νερό στο κύμα". Το νερό της γης και το κύμα της θάλασσας. Η στεριά στη θάλασσα ή πάνω στη κυματιστή θάλασσα, υγρή στεριά... ή... πάντως με τρεις κινήσεις, θα μπορούσε και περισσότερες, η κίνηση περιέχει την κίνηση και οδηγεί στην κίνηση -την επόμενη κίνηση.

Πρώτη κίνηση: ο ποιητής και οι άλλοι που τακτοποιούν, μένουν ανεξιχνίαστοι, κρυφοί, κάθονται σε μια πολυθρόνα κι ανοιγοκλείνουν το στόμα.

Δεύτερη κίνηση: Ο ποιητής και η εγκυμοσύνη, το ταξίδι, ο εαυτός σε δυο όψεις, το κλειδί που ανοίγει το χώρο, η αναζήτηση στο χρόνο της άλλης φύσης του χρόνου.

Τρίτη κίνηση: ο ποιητής έξω και μέσα σε όλα, τραβιέται το πέπλο ανοίγει τα μάτια τέσσερις καμπύλες και τέσσερα φτερά. Και ένα επίμετρο. Τι; Τιττυβίζω τέρψη συσσώρευση - έτσι απλά τρεις λέξεις για ένα βαθύ τραγούδι στο κύμα της θάλασσας...