(. . .) Ο Αίσωπος ήξερε να λέει πλήθος ωραίους μύθους. Ο Αίσωπος, σαν πολλούς σοφούς παππούδες πριν από αυτόν και πολλούς άλλους μετά απ` αυτόν, παρατηρούσε τη ζωή κι έντυνε την αλήθεια με φαντασία. Έτσι την έκανε ζωηρή, εντυπωσιακή κι αξέχαστη. Ο Αίσωπος, που έζησε πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια, δεν ήταν ούτε πλούσιος ούτε όμορφος. Δεν ήταν άρχοντας, δεν ήταν δυνατός. Ήταν ένας φιλόσοφος, δηλαδή ένας άνθρωπος που αναζητούσε την αλήθεια και το δίκιο. Κι αν ήταν σκλάβος, όπως λένε, στη ζωή, ήταν ελεύθερος στο πνεύμα, κι αν δεν ήξερε γράμματα, είχε ιδέες, κρίση και σοφία. Γι` αυτό και οι μύθοι που επινόησε διδάσκουν εκατομμύρια ανθρώπους, εκατοντάδες χρόνια τώρα σε όλο τον κόσμο, πώς να γίνονται καλύτεροι και πιο ευτυχισμένοι.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]