Οι παιχνιδιάρες ηλιαχτίδες τρύπωσαν με κόπο μέσα από τα στενά κάγκελα της φυλακής, σ` εκείνα τα άθλια μπουντρούμια της Κωνσταντινούπολης. Ήξεραν γιατί. Για να χαϊδέψουν το μελαχρινό νεογέννητο μωράκι με τα μεγάλα αποφασιστικά μάτια, να του δώσουν δύναμη και θάρρος, να καλωσορίσουν την ηρωίδα που μόλις είχε γεννηθεί. Τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα! Τη γυναίκα που έγινε παράδειγμα τρανό, που έγινε θρύλος, που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στην Ελλάδα και κατάφερε με τους αγώνες της να δροσίσει την πατρίδα μας με το ανεκτίμητο αγέρι της λευτεριάς!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]