. . .Το σχεδόν συνεχές σκοτάδι δυσχεραίνει πολύ τη λειτουργία της γραφής, ενώ φωτίζει με ένα περίεργο μαύρο φως κάποιες πτυχές της μνήμης μου που έως τώρα αγνοούσα. Για να το πω καλύτερα, θυμάμαι με μεγάλη ακρίβεια πράγματα που μάλλον δεν συνέβησαν ποτέ, ενώ για κάποια άλλα, που η λογική μου σκέψη εγγυάται την αυθεντικότητά τους, η μνήμη μου αρνείται να δώσει στοιχεία, λες και επιμένει να γράψει αυτή η ίδια την ιστορία, όπως κάνουν άλλωστε πάντα οι νικητές. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]