[...] Τι συνέδεσε μέχρι το τέλος της ζωής τους την Μπλανς Βιτμάν, «βασίλισσα των υστερικών» του νοσοκομείου Σαλπετριέρ, με τη Μαρί Σκλοντόβσκα Κιουρί, κάτοχο δυο βραβείων Νόμπελ; Η Μπλανς ήταν η ιδανική ασθενής αλλά και ερωμένη του πατέρα της νευρολογίας, καθηγητή Σαρκό. Για δεκαέξι χρόνια, οι κρίσεις της γίνονταν αντικείμενο δημόσιας παρατήρησης από επιστήμονες και απλούς περίεργους, ανάμεσά τους ο Φρόιντ και ο Στρίντμπεργκ. Όμως το 1893, μετά το θάνατο του Σαρκό, η Μπλανς ξαφνικά θεραπεύτηκε, όπως και χιλιάδες άλλες γυναίκες που έπασχαν από την ίδια ασθένεια. Όταν η Μπλανς έφυγε από τον «Πύργο με τις τρελές», προσελήφθη στο εργαστήριο της Μαρί Κιουρί, όπου οι δυο γυναίκες πειραματίστηκαν για χρόνια με τη θανατηφόρα γαλάζια λάμψη του ραδίου. Όσο η μία ερευνούσε τις αινιγματικές ιδιότητες του πισσουρανίτη, η άλλη προσπαθούσε να φτάσει στην απόλυτη και επιστημονική κατανόηση της αγάπης, αλλά η επαφή της με το ράδιο της κόστισε έναν τριπλό ακρωτηριασμό. Αναμιγνύοντας στοιχεία μυθοπλασίας και ιστορικής έρευνας ο Περ Όλοβ Ένκβιστ παραβάλλει τα πορτρέτα δυο γυναικών που αναζήτησαν τη μυστική σχέση επιστήμης, αγάπης και θανάτου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]