Στην παρουσίαση των πορτρέτων των συνθετών ένας από τους βασικούς στόχους ήταν και η αποφυγή οποιασδήποτε τυποποίησης· για το λόγο αυτό προτιμήθηκαν διαφορετικοί τρόποι αφήγησης και υιοθετήθηκαν ξεχωριστές διαδικασίες ανάλυσης. Ο συγγραφέας πιστεύει πως με την παρουσίαση αυτή το κάθε κεφάλαιο διατηρεί την αυτονομία του, καθώς και την ιδιαιτερότητά του. Αν η προσέγγιση των μεγάλων δημιουργών πρέπει να συνοδεύεται με αγάπη και βαθύ σεβασμό, η προσπάθεια του μελετητή εστιάζεται στο να μεταγγιστεί ο σεβασμός αυτός και η γνήσια κατανόηση της πεμπτουσίας της μουσικής υπόστασης του καθενός στις αληθινές τους διαστάσεις – εγχείρημα δύσκολο και ριψοκίνδυνο. Για να δημιουργηθούν δρόμοι και γέφυρες επικοινωνίας με τον αναγνώστη, θα πρέπει οι υποκειμενικές αισθητικές και συνειδητές εμπειρίες του συγγραφέα, καθώς και η εξοικείωσή του με το θαυμαστό και γιγάντιο μουσικό οικοδόμημα που κληροδότησαν την ανθρωπότητα τόσοι δημιουργοί, να αποτελούν έργο ζωής και όχι μια παθητική ενατένιση. Μια πνευματική διεργασία με εσώτερους κραδασμούς, ένα μοναχικό οδοιπορικό με σκέψεις, ευαισθησίες και συγκινησιακή φόρτιση, «ενώπιος ενωπίω» με τον κάθε συνθέτη, προσωπικό ημερολόγιο μιας πορείας στους ιδιόμορφους και ξεχωριστούς κόσμους που εκείνοι δημιούργησαν. Στο μελέτημα αυτό έγινε προσπάθεια να αποκαλυφθούν νέες γωνίες επαφής και ιδιαίτερες προοπτικές από τις οποίες ο καθένας να μπορεί να έχει μιαν, αν όχι καινούργια, πάντως διαφορετική και ενδιαφέρουσα άποψη του έργου και της προσωπικότητας των μεγάλων αυτών πενυμάτων του ανθρώπινου πολιτισμού.