Η ησιόδεια ποίηση, όπως αποκρυσταλλώνεται στα έπη `Θεογονία` και `Έργα και Ημέραι`, έχει πρόσφατα επανέλθει στο επίκεντρο του ερευνητικού προβληματισμού αναφορικά με τη λειτουργία της στο πλαίσιο της αρχαϊκής επικής ποίησης. Ο φαινομενικά απλοϊκός ποιητής από τη Βοιωτία, πρότυπο που ο ιστορικός θετικισμός του 19ου αιώνα είχε συστηματικά προβάλει, έχει παραχωρήσει σήμερα τη θέση του σε μια σαφώς διεισδυτικότερη και ωριμότερη θεώρηση της ησιόδειας ποιητικής δημιουργίας. (. . .) Αντικείμενο αυτού του συλλογικού τόμου αποτελούν οι σχέσεις της ησιόδειας ποίησης με την αντίστοιχη λογοτεχνική παράδοση των ανατολικών πολιτισμών, η εικόνα του ποιητή και το είδος της ποίησης που αυτός υπηρετεί, η αναζήτηση της συνοχής ενός πολυπρισματικού ποιήματος όπως το `Έργα και Ημέραι`, το φιλοσοφικό υπόβαθρο της ησιόδειας δημιουργίας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]