Η μοναξιά είναι μια πανανθρώπινη, συχνή και αναπόφευκτη εμπειρία. Βρίσκεται στην καρδιά των πιο πολύπλοκων αλληλεπιδράσεων, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο και φυλή. Αποτελεί ισχυρή κινητήρια δύναμη και συνδέεται τόσο με την οδύνη όσο και με την ηδονή. Μολονότι ανήκει στα καθημερινά βιώματα των ανθρώπων και είναι από τα κύρια θέματα της τέχνης, οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι άργησαν να την κάνουν αντικείμενο μελέτης και έρευνας. Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η προσέγγιση της μοναξιάς, κυρίως υπό το πρίσμα της αναπτυξιακής ψυχολογίας. Αναπτυξιακές διαστάσεις του φαινομένου οι οποίες δεν έχουν αναδειχθεί ή δεν έχουν ερευνηθεί ιδιαίτερα διεθνώς είναι η εστία αυτής της μελέτης. Παρουσιάζονται ποικίλες ψυχαναλυτικές - και όχι μόνον - απόψεις για την έννοια της μοναξιάς, την πολυδιάστατη φύση της, τις τυπολογίες της και τη σχέση της με το άγχος αποχωρισμού. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]