Ο 20ός αιών κατά την διάρκειαν του οποίου οι άνθρωποι της ηλικίας μου διανύσαμε το μεγαλύτερον μέρος του επί γης βίου μιας, σημαδεύτηκε από μεγάλας συγκρούσεις, με εκατομμύρια ανθρώπινα θύματα και τεραστίας υλικάς καταστροφάς. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και η χρήσις πυρηνικών όπλων υπήρξαν τα πλέον χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτού του αιώνος, ο οποίος εσφραγίσθη με την ισορροπία του τρόμου αλλά και με υψίστης σημασίας τεχνολογικά επιτεύγματα που οδήγησαν τον άνθρωπο εις άλλους πλανήτας. Προέκυψε εξ όλων αυτών των κοσμογονικών μεταβολών και αναταράξεων ειρήνη μακρόβιος αλλά ασταθής και ασθενική. Αι ιδεολογικαί διαφοραί και τα συμφέροντα που προεκάλεσαν τους πολέμους δεν έχουν εξαλειφθεί και αι προσπάθειαι δια παγκόσμιον ηγεμονίαν εκ μέρους των πλέον ισχυρών της γης εξακολουθούν να αναστατώνουν και να ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα. Τοπικαί συγκρούσεις εξοντωτικαί αντιπαραθέσεις, λιμός και λοιμοί, αποτελούν φαινόμενα που επιβιώνουν υπό την ασθενή σκιάν της ειρήνης την οποίαν ουδείς απολαμβάνει σήμερον με την κυριολεκτικήν σημασίαν του όρου της. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)